En nog draaien

Vanmorgen dus naar de orthodontist geweest op controle.
Ik was echt heel blij dat 't zou vastgezet worden en dat 't draaien eindelijk voorbij was. Alles zou dan wat kunnen stabiliseren, het gevoelloos zijn van mijn bovenlip zou minderen en praten en eten gaat dan beter lukken.
Maar 't was nog niet goed :-( nogal een ferme teleurstelling eigenlijk...
Nog 3 keer draaien, zei hij. Dus daarstraks gedraaid, nog eens vanavond, en nog eens morgenochtend.
Mijn afspraak is nu morgen 13u50 bij de stomatoloog om de schroef vast te zetten. Eindelijk...
Zondag vertrek ik op reis voor 2 weken, dus 't moest deze week nog gebeuren allemaal.
En hopelijk kom ik dan binnen 2 weken helemaal hersteld terug van reis.
De spleet zal dan 6 à 7 mm zijn, en dat vind ik eigenlijk niet zo erg.
Al mijn vrienden weten waar ik mee bezig ben, en ze zijn allemaal heel lief, maar praten lukt niet goed en dat is het lastigste.
Maar na 2 weken rust zal dat wel oke zijn, veronderstel ik...

Draaien

Vorige week woensdag dus naar de stomatoloog geweest, om voor de eerste keer te draaien. Mijn gezicht was nog altijd gezwollen, maar het was al iets aan het beteren. Na een week was het bijna helemaal weg, ik heb dus wel een week niet buitengekomen, uitgezonderd dan naar de dokters en gaan werken.
Ik ben programmeur dus ik zie niet zoveel mensen, enkel mijn collega's. En ik moet ook niet veel praten. Gelukkig, want dat gaat nu, 2 weken na de operatie, nog altijd niet zo goed...
Ik was super nerveus toen de stomatoloog voor de eerste keer ging draaien. Ik vroeg haar of het pijn zou doen, en ze zei van niet, enkel wat spanning. En het was idd zo, maar ik was gewoon zo zwak van de schrik :-) Ze toonde voor aan mijn moeder hoe zij 't dan de volgende dagen moest doen, en ze mocht zelf ook eens proberen. En dat ging vlot. 2 halve draaikes per dag, en uiteindelijk zou de spleet tussen mijn tanden iets van 6 mm zijn.

De volgende dagen nog altijd geen pijn bij het draaien, maar wel hoofdpijn die opkomt een half uurtje nadat er gedraaid is. Ibuprofen helpt daarvoor niet (bij mij toch niet). Met Perdolan was ik wel goed geholpen, dus geen probleem, iedere keer een Perdolan innemen bij het draaien.
Nu ben ik intussen aan de 6de dag van de 8 dat er moet gedraaid worden, en sinds gisteren voel ik wel dat mijn bovenkaak ferm verbreed is. De spleet is al 5 mm, en eigenlijk stoort me dat uitzicht niet zo. Ik vind het feit dat ik niet goed kan praten (door de lichte zwelling nog en het gevoelloos zijn van mijn bovenlip) veel meer storend. Maar ik denk dat de zwelling niet helemaal kan wegtrekken omdat ik nog iedere dag aan mijn bovenkaak kom.
Ik denk wel dat dit vanaf donderdag zal beteren, eens de schroef vastgezet is. Ik moet dus nu donderdag naar de orthodontist, hij gaat kijken als het goed is, en daarna naar de stomatoloog om de schroef vast te zetten.
Die moet er dan 6 maand in blijven om te stabiliseren. Ik ga wel blij zijn als dit toch al gepasseerd is. Ik ben zaterdag wel uitgeweest en heb me goed geamuseerd, maar toch, zoveel moeite moeten doen om te praten, 't is lastig.
Eten gaat ook nog altijd niet, ik eet nog altijd vloeibare dingen, spinazie, puree, vanillerijst, yoghurt, platte kaas, ...
Hopelijk is dat tegen zondag iets beter, want dan vertrek ik op reis voor 10 dagen!

Deze foto's zijn van de week dat ik gedraaid heb, net tijdens de gentse feesten. Hier was de spleet op zijn grootst. Op foto's lijkt het wel erger dan het was. En ook, eens je stopt met draaien, gaat alles heel snel toe schuiven.

TPD operatie

Donderdag was dus de grote dag voor de TPD.
Ik had er niet echt schrik voor maar woensdagavond begon ik me toch wel wat ongerust te maken.
Niet voor de operatie zelf, want daarvan voel je toch niets, maar voor wat erna kwam...

Donderdagmorgen dus om 8u binnen in de kliniek. En om 9u30 zijn ze me al komen halen om naar het operatiekwartier te brengen.
Daar kreeg ik dan de verdoving door de anesthesist en dat was een niet zo aangenaam gevoel. Het duurde gelukkig niet lang want in minder dan een minuut slaap je helemaal.
Ik voelde eerst mijn arm lam worden, dan begon het helemaal in mijn hoofd en ik kon er niet meer tegen vechten. Gelukkig was dat snel over.

Het wakker worden was het slechtste.
Ik vermoed dat het rond 14u was dat ik bijkwam in de 'recovery', ik beefde en voelde me helemaal suf. De stomatoloog die de operatie gedaan had kwam bij mij en vroeg hoe het ging, en ik zei (met moeite want mijn mond was gevoelloos) "Ik beef heel de tijd". Hij zei dat dat normaal was, dat het kwam van de medicatie dat ik gekregen had. Narcose, het is iets raar...
Ik heb daar heel de namiddag op de 'recovery' moeten blijven, want er was geen plaats op intensief, pas om 20u kwam een kamer vrij.
En dit was een lange tijd, ik kon niet slapen (er was veel lawaai daar, of kwam het ook door de verdoving?). Mijn ogen kon ik niet openhouden maar ik hoorde alles wat gezegd werd. Ik telde de uren af tot in naar intensief mocht. Ik moest ook heel de tijd in dezelfde houding liggen, op mijn rug met ijs rond mijn gezicht, en op bepaalde momenten wou ik me omdraaien of platleggen maar dat kon niet, lastig... maar daarmee was het ergste ook gepasseerd.
Ik had helemaal geen pijn, gelukkig!!!

Om 20u15 dan eindelijk naar intensief waar mijn ouders al bijna een uur op me stonden te wachten, ik heb hen een 15 à 30 minuutjes gezien en toen ze vertrokken zijn, ben ik in slaap gevallen. Ik heb een goede nacht gehad, wel veel wakker gekomen maar 'k was zooo blij dat ik kon slapen, zo passeert de tijd gemakkelijker.
Iedere 2 uur kwam de verpleegster om het ijs (tegen de zwelling) te verversen als het afgekoeld was.
Ze waren allemaal heel vriendelijk en ik ben daar goed verzorgd geweest!
De stomatoloog kwam nog eens langs vrijdagmorgen en zei dat alles goed verliep en dat ik in de namiddag naar huis kon. En om 15u was het zover.
Mijn moeder kwam me halen en zei meteen dat ze nu wel de zwelling zag in mijn gezicht. Ik had er zelf nog niet op gelet, ik keek daar niet in een spiegel.
Maar het is wel zo dat die zwelling niet meteen komt na de operatie, de dag erna en de 2de dag erna vooral is het ergste. Het is nu zondag, dus 3 dagen na de operatie en het is nog niet echt verbeterd. Maar blijkbaar verbetert het de 4de dag zichtbaar... ik hoop dus morgen, want normaalgezien moet ik dinsdag al terug werken.

Het doet geen pijn, maar 't is toch een raar gevoel, de zwelling tot aan mijn ogen, het gevoelloos zijn van mijn bovenlip en kaken, en ik kan hierdoor ook mijn mond niet goed open doen. Ik kom al 4 dagen niet buiten, en het is midden in de zomer, stralend weer, ik verlang zo tot dit over is! Volgende week ga ik feesten! Gentse Feesten!!!
Ademen gaat ook niet zo goed, het is alsof ik een ferme valling heb, heel mijn neus zit toe. Dus ademen door mijn mond dan maar, een beetje lastig om in te slapen, maar het lukt wel.

De spleet tussen mijn tanden is nu iets van 3 mm. Ze hebben het ijzerdraadje van mijn beugel in 2 geknipt om het TPD apparaat in te brengen en mijn kaak is dus al een klein beetje verbreed.
Woensdag heb ik een afspraak bij de stomatoloog, hij zal voor de 1ste keer draaien, en tonen hoe ik het dan de komende week zelf moet doen.
Hopelijk valt het mee, want bij de ene persoon is dat heel erg, en bij de andere houdt het niets in. Ik hoop ook op het laatste :)

Ik mag infeite eten wat ik wil nu, maar ze raden me toch aan om vloeibare dingen te eten. Door de antibiotica heb ik niet zoveel honger, en ik maar kleine porties :
- geplette banaan
- boterhammen zonder korst met melk en confituur geplet
- yoghurt, pudding, ...

Op 9/07 (de dag na de operatie) :



Op 10/07 (2 dagen na de operatie) :
De spleet tussen mijn tanden is 2 mm. Na 't draaien moet het 6 mm worden.









Op 12/07 (4 dagen na de operatie) :
Je ziet op de onderste foto dat ik nog geel ben. Blauw is het gelukkig nooit geweest...